NORAHOOIJER.NL

kruispunten

Introductie

Ik fiets op een regenachtige nacht eind januari 2005 door de van Baerlestraat in amsterdam. Ik kom net van een verjaardagsfeestje van Helen, die ik vriendin ben gaan noemen nadat zij na het overlijden van mijn vriendin Inge niet meer alleen het nichtje is. Vanwegede regen heb ik de capuchon van mijn jas opgeslagen, hetgeen ik als onaangenaam ervaar om dat ik het 'contact' met het verkeer verlies. Vlak voor het stoplicht bij het Concertgebouw voel ik de dreiging van iets groots in mijn rug, maar de capuchon belemmert mij in het omkijken. Ik houd angstvallig de stoeprand aan en geef 'het ding' mijn vertrouwen. Zij aan zij komen we bij de kruising aan en remmen wij voor het rode licht. Dan pas heb ik mijn handen vrij en gooi ik de capuchon van mijn hoofd. Ik wend mijn hoofd op zij en kijk in de verlichte cabine van een grote, witte touringbus. Ik zie de chauffeur achter zijn grote stuurwiel in zijn eigen, warme wereld zitten, geisoleerd in zijn cabine, zoals ik voorheen in mijn capuchon. Hij heeft zijn eigen verhaal achter zich, zoals ik mijn feestje, maar voor twee minuten, aan het kruispunt van de van Baerlestraat, Paukus Potter, is ons verhaal een.